نماز احتیاط

نماز احتیاط، نمازی یک یا دو رکعتی است که به سبب شک در تعداد رکعت‌های نمازهای چهار رکعتی واجب می‌شود. در هفت مورد از شک‌های مربوط به تعداد رکعات نماز، با خواندن نماز احتیاط، نماز صحیح خواهد بود.

چگونگی

  • نماز احتیاط از قیام، نیت، تکبیر، خواندن سوره حمد به‌تنهایی، رکوع، دو سجده، تشهد و سلام تشکیل شده است.
  • نماز احتیاط اذان، اقامه، سوره و قنوت ندارد.
  • در نماز احتیاط سوره حمد به صورت اِخفات (آهسته) خوانده می‌شود؛ هرچند که نماز اصلی، نمازی باشد که مردان باید حمد و سوره را در آن بلند بخوانند.
  • نماز احتیاط باید بلافاصله بعد از اتمام نماز اصلی و پیش از انجام کاری که صورت نماز را به هم می‌زند، خوانده شود.
  • رعایت شروط نمازهای واجب در نماز احتیاط واجب است.

موارد

در موارد زیر به هنگام شک در تعداد رکعات نمازهای چهار رکعتی لازم است نماز احتیاط خوانده شود و نماز صحیح خواهد بود:

محل شکنوع شکوظیفه نمازگزارچگونگی نماز احتیاط
۱بعد از سجده دومبین رکعت ۲ و ۳بنا را بر رکعت سوم می‌گذاردیک رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته نماز احتیاط می‌خواند
۲در هر حال نمازبین رکعت ۳ و ۴بنا را بر چهار می‌گذاردیک رکعت یا دو رکعت نشسته، نماز احتیاط می‌خواند
۳بعد از سجده دومبین رکعت ۲ و ۴بنا را بر رکعت چهار می‌گذارددو رکعت نماز احتیاط ایستاده می‌خواند
۴بعد از سجده دومبین رکعت ۲ و ۳ و ۴بنا را بر چهار می‌گذارددو رکعت ایستاده و دو رکعت نشسته، نماز احتیاط به جا می‌آورد
۵در حال ایستادهبین رکعت ۴و ۵باید بنشیند و نماز را تمام کندیک رکعت ایستاده یا دو رکعت نشسته، نماز می‌خواند
۶در حال ایستادهبین رکعت ۳ و ۵باید بنشیند و نماز را تمام کنددو رکعت نماز احتیاط ایستاده به جا آورد
۷در حال ایستادهبین رکعت ۳ و ۴ و ۵باید بنشیند و نماز را تمام کنددو رکعت ایستاده و بعد دو رکعت نشسته نمازاحتیاط می‌خواند

منظور از شک احتمال مساوی نسبت به دو طرف است، اما اگر نسبت به یک طرف احتمال بیشتری داده شود بنا را بر همان گذاشته و نماز بدون خواندن نماز احتیاط صحیح است.

پانویس

  1. عاملی، مفتاح الکرامة، ج۹، ص۵۴۱؛ مدرسی، فقه الخلل، ج۱، ص۶۳؛ نجفی، رساله شریفه مجمع الرسائل، ص۳۲۹.
  2. صدر، الفتاوی الواضحه، ج۱، ص۵۵۹ و ۵۶۰.

منابع

  • عاملی، سید جواد، مفتاح الکرامة فی شرح القواعد العلامه، قم، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه، ۱۴۱۹ق.
  • صدر، محمدباقر، الفتاوی الواضحه وفقاً لمذهب اهل البیت علیهم‌السلام، بیروت،‌ دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۳ق.
  • مدرسی، سید محمدتقی المدرسی، فقه الخلل و احکام سائرالصلوات، تهران،‌ دار محبی الحسین(ع)، ۱۴۲۰ق.
  • نجفی، محمدحسن و دیگران، رساله شریفه مجمع الرسائل (المحشَّی)، مشهد، مؤسسه حضرت صاحب الزمان، ۱۳۷۳ش.